قلمت را بردار

و برای دل شب باز نویس

که اگر خسته نوشتم در شب

از سر غصه ی تاریکی نیست

روزگارم لبریز ... از تمامیت نور ...

دیدگانم بیدار

دل من بس غمگین ... دل من غمناک است

و اگر بیدارم

درگذر از همه شبها ... هرشب ...

... کوچه ها خسته و بیدار زده

همدمم خواهد بود...

ماه و مهتاب کنار دل من

و به همپائی هر نقطه ز نور

در دل شب زده ی غمناکم

هم سخن گشته دلم...

با گل و کوکب و مهتاب و نسیم

آه افسوس ولی...

کس دراین خلوت تنهای سکوت

همصدا با من و با قلبم نیست!

کوچه هم بس تنها ...