- نویسنده:حسین ملکی
- تاریخ:شنبه 89/5/30
اریک اشمیت، رئیس گوگل، هشدار داده است که جوانان ممکن است در آینده مجبور باشند برای فرار از فعالیتهای اینترنتی خود در گذشته، نام خود را تغییر دهند
اریک اشمیت، رئیس گوگل، هشدار داده است که جوانان ممکن است در آینده مجبور باشند برای فرار از فعالیتهای اینترنتی خود در گذشته، نام خود را تغییر دهند.
جام جم آنلاین به نقل از بی.بی.سی نوشت: اریک اشمیت به نشریه وال استریت جورنال گفت: ممکن است این جوانان متوجه نباشند که ثبت حجم عظیمی از اطلاعات درباره خودشان چه عاقبتی میتواند داشته باشد.
شرکت گوگل به تازگی شبکههای اجتماعی خود را گسترش داده است.
این شرکت به تازگی شرکتهای «جمبول» و «اسلاید» را خریداری کرده که هر دو در ارائه خدمات به شبکههای اجتماعی تخصص دارند.
اسلاید یک شرکت ارائه کننده فعالیتهای سرگرمی و مسابقاتی است و جمبول خدمات ارزی و پرداختی مجازی را انجام میدهد.
برخی بر این باورند که تصاحب این شرکتها به معنای راه اندازی یک شبکه اجتماعی دیگر است.
گوگل تاکنون دو شبکه اجتماعی را راه اندازی کرده است؛ گوگل باز که در فوریه 2010 شروع به کار کرد و شبکه اجتماعی اورکات که اولین شبکه اجتماعی راه اندازی شده توسط گوگل بود.
راه اندازی شبکه اجتماعی گوگل باز به این دلیل جنجال برانگیز شد که شناسههای کاربری جی میل افراد را، بدون کسب رضایت از آنها، به یکدیگر متصل میکند؛ این موضوع به این معناست که شناسههای کاربری افراد در معرض دید عموم قرار دارد.
تغییر چگونگی برخورد با فن آوری
اریک اشمیت با پیش بینی احتمال تغییر نام برخی افراد گفت: «فکر نمیکنم جامعه از تبعات در دسترس بودن، قابل فهم بودن و قابل ثبت بودن اطلاعات در هر زمان و توسط هر کسی، آگاه باشد و درک کند که چه اتفاقی خواهد افتاد.»
با این وجود اشمیت گفت به احتمال زیاد در آینده شرکت گوگل از کاربران خود اطلاعات شخصی بیشتری ذخیره خواهد کرد.
او گفت: «در حال حاضر ما تقریبا میدانیم که شما که هستید، به چه مسائلی اهمیت میدهید و تا حدودی میدانیم که دوستان شما چه کسانی هستند.»
با این حال برخی کارشناسان اظهارات او را «مبالغه آمیز» خوانده اند.
سوا چارمن اندرسون گفت «اینکه همه چیز در اینترنت ثبت شده است درست نیست و تحقق این موضوع با توجه به وسعت اینترنت زمان نسبتا زیادی نیاز دارد.»
او افزود آرشیوهایی مانند فرایند نگهداری موقت اطلاعات توسط گوگل (Google Cache) که نسخههای قدیمی تر وب سایتها را ذخیره میکند، گزینشی کار میکنند.
خانم چارمن اندرسون استدلال میکند از آنجایی که در حال حاضر شرکتهایی برای «پاک کردن» نمایههای اینترنتی وجود دارند، باید برخورد جامعه نسبت به محتوای اطلاعاتی که بر روی اینترنت در دسترس است، تغییر کند.
او میگوید: «همیشه بین معرفی یک فن آوری نوین و توسعه هنجارهای رفتاری که این فن آوری ترویج میکند تاخیر وجود دارد. به عنوان یک جامعه ما فقط باید نسبت به حماقتهایی که جوانان انجام میدهند، بخشش بیشتری نشان دهیم.»